Wyrokiem z dnia 16 listopada 2021 roku wydanym w sprawie o sygn. akt I C 924/18 Sąd Okręgowy w Katowicach I Wydział Cywilny zasądził na rzecz naszej Klientki 88 198,67 zł, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 listopada 2018 r., wskutek uznania umowy kredytu zawartej z ING Bank Śląski z siedzibą w Katowicach za nieważną, oraz rozstrzygnął o kosztach procesu zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, obciążając nimi w całości Pozwanego.
Pozew został złożony w Sądzie 22 października 2018 r. Sprawa dotyczyła umowy kredytu zawartej z ING Bank Śląski Spółki Akcyjnej w Katowicach, zawartej w 2008 r., natomiast w 2014 r. została w całości spłacona przez naszą klientkę. Dlatego też, dochodziliśmy wyłącznie od Banku samego zasądzenia.
Sąd przeprowadził również dowód z przesłuchania świadków wnioskowanych przez Bank, na okoliczności sposobu ustalenia kursów walut i spread’u. Jednakże zgodnie z rozważaniami Sądu przedmiotowe przesłuchanie świadków na okoliczności wnioskowane przez Bank, nie miało istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Sąd wskazał, że jedynie istotne informacje to te które zostały przekazane Powódce podczas zawierania przedmiotowej Umowy bądź te przekazywane przed jej zawarciem, a takich informacji świadkowie nie posiadali, ponieważ nie uczestniczyli w trakcie zawarcia Umowy.
Następnie Sąd przeprowadził dowód z przesłuchania Stron ograniczając go do przesłuchania Powódki.
Zgodnie z postanowieniem Sądu z dnia 8 września 2020 r., został przeprowadzony dowód z opinii biegłego z zakresu bankowości, inżynierii finansowej, ryzyka walutowego, ryzyka stopy procentowej, kredytów indeksowanych na okoliczności różnicy pomiędzy kwotą jaką powódka wpłaciła w wykonaniu przedmiotowej umowy kredytowej a kwotą jaką bank wypłacił jej jako udzielony w złotych polskich. Opinia biegłego odpowiadała, roszczeniom zgłoszonym w Pozwie.
Mając już przeprowadzone postępowanie dowodowe, Sąd zamknął rozprawę.
Następnie, Sąd ogłosił orzeczenie, zasądzając na rzecz naszej klientki kwotę 88 198,67 zł, tytułem nieważności całej umowy kredytowej.
Sąd uwzględnił argumenty naszej Kancelarii dotyczące występowania w umowie klauzul abuzywnych oraz okoliczności zawarcia umowy.
Sąd dokonując oceny postanowień umowy kredytu kwestionowanych przez Powódkę w świetle zgromadzonego materiału dowodowego, doszedł do przekonania, że umowa kwestionowana przez Powódkę jest nieważna w całości, ze względu na bezskuteczność jej głównych postanowień i niedopuszczalność zastąpienia ich innymi.
Sąd również wskazał, że kwestionowane przez Powódkę postanowienia umowne dotyczą głównych świadczeń stron, bowiem są to postanowienia o charakterze konstytutywnym dla danego typu czynności prawnej, określającymi essentialai negotii umowy.
Mechanizmy, służące do przeliczenia złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony, w dacie zawierania umowy, a także powinny zostać sformułowane w sposób jednoznaczny. Niejasny i niepoddający się weryfikacji mechanizm ustalania przez bank kursów waluty, pozostawiający, bankowi swobodę, jest w sposób oczywisty sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco narusza interesy konsumenta, a klauzula, która nie zawiera jednoznacznej treści i przez to pozwala na pełną swobodę decyzyjną przedsiębiorcy w kwestii bardzo istotnej dla konsumenta, dotyczącej kosztów kredytu jest klauzulą niedozwoloną.
Ponadto zarzut Pozwanego, odnoszący się do przedawnienia roszczeń naszej klientki, okazał niezasadny. Roszczenie zgłoszone przez Powódkę jako roszczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia przedawnia się z upływem ogólnego terminu przedawnienia roszczeń, który obecnie wynosi 6 lat, a do zmiany przepisów kodeksu cywilnego 10 lat.
Należy wskazać, że wyrok jest nieprawomocny, jednak mając na uwadze kierunek linii orzeczniczej, można być dobrej myśli co do ostatecznego ewentualnego rozstrzygnięcia przed Sądem Apelacyjnym.