Pragniemy Państwa poinformować, iż dnia 16 grudnia 2022 roku Sąd Apelacyjny w Warszawie, VI Wydział Cywilny, wyrokiem wydanym w sprawie o sygn. akt VI ACa 915/21 oddalił apelację pozwanego Banku od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie (sygn. akt: XXVIII C 133/21) stwierdzającego nieważność umowy kredytu hipotecznego zawartej dnia 12 lipca 2006 r. pomiędzy naszymi Klientami a Bankiem Millennium S.A. Sąd zasądził nadto na rzecz naszych Klientów kwotę 8.100 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w postępowaniu apelacyjnym.
- Sąd Apelacyjny oddalił apelację Banku Millennium i zasądził na rzecz Klientów kwotę 8 100 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
- Sąd poparł twierdzenie Sądu I instancji, że uznanie, iż postanowienia umowy kredytu dotyczące indeksacji oraz zasad spłaty kredytu stanowią klauzule abuzywne, skutkować musiało uznaniem, że zawarta przez strony umowa jest nieważna. Wskazane postanowienia regulują główne świadczenia stron, wobec czego ich wyeliminowanie musiało doprowadzić do wniosku o nieważności umowy.
- Sprawa w II instancji trwała 16 miesięcy, rozpoznana została na jednej rozprawie.
- Całe postępowanie od złożenia pozwu do prawomocnego wyroku trwało jedynie 21 MIESIĘCY
W niniejszej sprawie wyrok Sądu I instancji został wydany w sierpniu 2021 roku (pozew został złożony w marcu 2021 roku), więc sprawa przed Sądem Apelacyjnym trwała 16 miesięcy. Sad wydał wyrok po przeprowadzeniu jednej rozprawy.
Sprawa dotyczyła kredytobiorców, którzy w momencie zawierania umowy nie prowadzili działalności gospodarczych, nie mieli wykształcenia ani doświadczenia ekonomicznego, a kredyt zaciągnęli celem zakupu domu.
Sąd Apelacyjny nie uwzględnił zarzutów dotyczących prawa procesowego i materialnego wystosowanych przez Bank. Poparł twierdzenia Sądu Okręgowego co do tego, że skutkiem uznania za niedozwolone wyłącznie postanowień umownych dotyczących zasad ustalania kursów walut byłaby konieczność ich pominięcia przy ustalaniu treści stosunku prawnego wiążącego konsumenta. Postanowienia takie nie wiązałyby konsumenta i w rezultacie konieczne byłoby przyjęcie, że łączący strony stosunek umowny nie przewiduje sposobu zastosowania mechanizmu „indeksacji”.
Zawarta pomiędzy stronami umowa stałaby się niewykonalna, nie doprowadziła do ustalenia sposobu ustalania wysokości świadczenia, a zatem byłaby sprzeczna z ustawą. Zaznaczył także, że w realiach niniejszej sprawy, przy zastosowaniu orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości, nie było przy tym możliwości zastąpienia wyeliminowanych z umowy postanowień, stąd wnioski wyciągnięte przez Sąd Okręgowy były prawidłowe.
Sprawę prowadzi Kancelaria Adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.