Wyrokiem z dnia 5 lipca 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt XXV C 474/20 ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny z 2009 r. zawarta przez naszych klientów z EFG Eurobank Ergasias S.A. Spółkę Akcyjną Oddział w Polsce z siedzibą w Warszawie jest nieważna. W punkcie II. wyroku Sąd Okręgowy zasądził od Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu na rzecz naszych klientów kwotę 84.021,22 zł oraz 31.123,96 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 25 maja 2022 r. do dnia zapłaty. Sąd Okręgowy orzekł także o zwrocie kosztów postępowania na rzecz Powódki w łącznej wysokości 11.964 zł.
Od powyższego wyroku Pozwany wniósł apelację, zarzucają Sądowi I Instancji dokonanie dowolnej, a nie wszechstronnej oceny materiału dowodowego. Bank zarzucił Sadowi Okręgowemu także naruszenie przepisów prawa materialnego, w tym m.in. błędne uznanie, iż Powodom przysługuje interes prawny w ustaleniu, że umowa kredytu jest nieważna.
Kancelaria w imieniu klientów wniosła o oddalenie apelacji, a nadto o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego.
Wyrokiem z dnia 23 stycznia 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie VI Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt VI ACa 1402/22 wydał wyrok, w którym oddalił apelację oraz zasądził od Pozwanego na rzecz naszych klientów kwotę 8 100,00 złotych tytułem kosztów postępowania apelacyjnego wraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie. Sprawa łącznie do prawomocnego roztrzygnięcia trwała 53 miesiące.
Pomimo zarzutów stawianych przez Bank, Sąd Apelacyjny wskazał iż postępowanie dowodowe przeprowadzone w sprawie przez Sąd Okręgowy było prawidłowe i nie wymagało uzupełnienia. Bank nie doręczył Powodom, materialnego zarzutu zatrzymania stąd nie podlegał on ocenie Sądu.
Sąd Apelacyjny wskazał, że nie zgadza się z oceną podstawa nieważności umowy kredytowej, z Wyrokiem Sądu I instancji, ale swoje orzeczenie opiera na klauzulach abuzywnych i braku poinformowania o ryzyku kursowym Powodów.
Postanowieniem indywidualnie uzgodnionym w myśl art. 3851 § 3 k.c. nie jest postanowienie, którego treść konsument mógł negocjować, lecz postanowienie, które rzeczywiście negocjował. Wskazano również, iż Sąd Okręgowy zasadnie przyjął, że Powodom nie były znane, istotne z punktu widzenia jej interesów i dobrych obyczajów, konsekwencje zastosowania mechanizm ustalania kursów walut przez Bank.
W konsekwencji, Sąd Apelacyjny wskazał, że zarzuty Banku odnośnie naruszeń przepisów prawa materialnego są nietrafne i stanowią nieskuteczną polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sądu Okręgowego. Co istotne, Sąd Apelacyjny podzielił stanowisko Sądu I Instancji, że Powodowie – wbrew twierdzeniom Banku podniesionych w apelacji – mają interes prawny w ustaleniu nieważności umowy kredytu. Ustalenie nieważności umowy kredytu przesądza bowiem nie tylko o możliwości domagania się przez Powódkę zwrotu już spełnionych świadczeń, ale także o braku obowiązku dalszego wykonywania umowy kredytu.
Mając to wszystko na uwadze Sąd Apelacyjny uznał, że apelacja nie zasługuje na uwzględnienie i orzekł o jej oddaleniu.
Sprawę prowadziła adw. Mateusz Jachimczyk oraz adw. Jacek Sosnowski – Kancelaria Adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.