Raiffeisen Bank unieważnienie kredytu frankowego i 33.263,13 zł oraz 16.437,84 CHF dla naszych Klientów. Wygrywamy na 2 rozprawie.

Wyrokiem z dnia 28 lipca 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie I Wydział Cywilny, sygn. I C 1569/21 ustalił nieważność umowy i zasądził od mBank S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz naszych Klientów kwotę 33.263,13 zł i 16.437,84 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 29.097,55 zł od dnia 24 grudnia 2021 r. do dnia zapłaty, od kwoty 4.165,58 zł od dnia 29 czerwca 2023 r. do dnia zapłaty, od kwoty 13.696,14 CHF od dnia 24 grudnia 2021 r. do dnia zapłaty, od kwoty 2.741,70 CHF od dnia 29 czerwca 2023 r. do dnia zapłaty. Jednocześnie Sąd zasądził od pozwanego Banku na rzecz naszych Klientów kwotę 6.628 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego liczonymi od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu. Sąd Okręgowy jedynie oddalił powództwo w części przyjmując inną datę naliczania odsetek. 

Pozew w przedmiotowej sprawie wpłynął do Sądu w marca 2021 r. Postępowanie zakończyło się po przeprowadzeniu dwóch rozpraw. Zatem Sąd I instancji rozpoznał sprawę w ciągu 27 miesięcy.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy wskazał, że podziela stanowisko przedstawione przez naszą Kancelarię, że kwestionowana umowa zawiera postanowienia abuzywne. Sąd też nie miał wątpliwości, że pozostawienie po stronie Banku możliwości pośredniego wpływania na wysokość zobowiązania kontrahenta jak i pozostawienie nieograniczonego ryzyka po stronie konsumenta związanego z zaciągnięciem zobowiązania, którego wysokość jest uzależniona od kursu waluty obcej stanowiło abuzywność tych postanowień i to w całości, czyli nie tylko w tej części odsyłającej do tabel banku, ale całych tych klauzul indeksacyjnych.

Ponadto, w ocenie Sądu uznając w pełni za uzasadnione stanowisko naszej Kancelarii zaprezentowane w pozwie nie ma możliwości uzupełnienia tej umowy i „uratowania” jej od upadku. Sąd podał, że nie jest jego rolą, aby wbrew konsumenta wskazywał inny skutek niż właśnie upadek umowy w sytuacji, gdy Sąd dochodzi do wniosku, że bez tych abuzywnych postanowień umowa nie może się ostać.

Sąd wskazał, że nasi Klienci domagali się unieważnienia umowy i należało w ten sposób orzec, czyli zgodnie z wolą konsumenta. Zdaniem Sądu nasi Klienci posiadali interes prawny, aby dochodzić ustalenia w ramach roszczenia procesowego a nie tylko przesłankowo, ponieważ w świetle treści tej umowy powinna być ona nadal wykonywana, więc aby konsument miał pewność, że nie musi tych dalszych świadczeń nienależnych świadczyć powinien dysponować wyrokiem, który wprost wskazuje na nieważność lub na nieistnienie stosunku prawnego. Co więcej Sąd zasądził kwoty w całości zgodnie z żądaniem naszych Klientów, mając na uwadze, że dochodzone kwoty nie były w ogóle kwestionowane przez pozwany Bank. 

Sąd podzielił więc zaprezentowaną przez naszą Kancelarię argumentację w zakresie nieważności przedmiotowych umów kredytowych i zasadności zasądzenia od pozwanego Banku na rzecz naszych Klientów zwrotu wszystkich środków pieniężnych wpłaconych tytułem ich wykonania.

Mając na uwadze powyższe, Sąd podzielił w całości zaprezentowaną przez naszą Kancelarię argumentację w zakresie nieważności przedmiotowej umowy kredytowej i zasądził zwrot kosztów procesu.

Zapadły wyrok jest nieprawomocny. Bank zapowiedział apelację od powyższego orzeczenia, jednak mając na uwadze kierunek linii orzeczniczej, należy wyrazić nadzieję, że wyrok utrzyma się w II instancji.