Dnia 15 lipca 2021r. Sąd Okręgowy w Bielsku – Białej I Wydział Cywilny w składzie: Przewodniczący Sędzia Jerzy Strzygocki wydał wyrok w sprawie o sygnaturze akt: I C 348/21 w którym ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „Multiplan” waloryzowany kursem CHF zawarta w maju 2007 r. pomiędzy Klientami Kancelarii Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni i BRE Bankiem Spółką Akcyjną z siedzibą w Warszawie, którego następcą prawnym jest pozwana mBank Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie jest nieważna oraz zasądził od pozwanej na rzecz powodów zwrot kosztów procesu w kwotach po 3.950,33 zł na rzecz każdego z powodów.
Sprawa dotyczyła kredytu, który został udzielony na refinansowanie (spłatę) kredytu budowlano – hipotecznego w złotych polskich udzielonego w innym Banku, z przeznaczeniem na zakup nieruchomości w Bielsku – Białej.
Sporny kredyt był tzw. kredytem indeksowanym do CHF, tj. takim, w którym kwota udzielonego kredytu była wyrażona w złotówkach. Nasza Kancelaria jako roszczenie główne domagała się ustalenia nieważności umowy kredytu oraz zasądzenia od pozwanego Banku kosztów procesu.
Pozwany Bank w odpowiedzi na pozew wnosił o oddalenie powództwa, podnosząc m. in., iż jego zdaniem sporna umowa jest ważna, zgodna z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, w tym regulacjami Kodeksu cywilnego oraz Prawa Bankowego, a także zarzut przedawnienia roszczeń. Pozwany kwestionował również status powodów jako konsumentów.
Pozew wpłynął do Sądu w lutym 2021 r., a wyrok zapadł po przeprowadzeniu 1 merytorycznej rozprawy – w dniu 15 lipca 2021 r.
Sąd ograniczył postępowanie dowodowe wyłącznie do przesłuchania dwóch z trzech powodów. Przesłuchanie trzeciego kredytobiorcy nie było możliwe ze względu na podeszły wiek i stan zdrowia. Sąd pominął z kolei jako nieistotne wnioski o przesłuchanie świadka Banku oraz dowód z opinii biegłego.
Zdaniem Sądu I instancji powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości. Sąd podzielił stanowisko powodów, że łącząca strony umowa zawierała postanowienia abuzywne oraz że po ich wyeliminowaniu z treści umowy należy ustalić, iż jest ona nieważna w całości.
W treści umowy, co potwierdził Sąd I instancji, znalazły się typowe dla umowy kredytu waloryzowanego do CHF byłego BRE Banku klauzule przeliczeniowe, które już wielokrotnie były kwestionowane przez Sądy orzekające terenie całego kraju.
W ocenie Sądu I instancji niezasadny był argument pozwanego Banku, iż powodom nie przysługiwał w sprawie status konsumentów. W toku postępowania powodowie udowodnili, że kredyt w żaden sposób nie był związany z ich działalnością gospodarczą. Dzięki inicjatywie Kancelarii przedłożyli dokumenty oraz przedstawili informacje z których wprost wynikało, że główna i faktyczna siedziba działalności powódki znajduje się w innym mieście, niż podawany jako jeden z adresów w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej adres „kredytowanej” nieruchomości.
Wobec zakwestionowania postanowień umożliwiających wykonywanie mechanizmu indeksacji w kształcie przyjętym w wiążącej strony umowie należy dokonać oceny możliwości dalszego funkcjonowania umowy po wyeliminowaniu z niej abuzywnych postanowień. Sąd podzielił argumentację powodów do co tego, że skutkiem eliminacji z umowy postanowień abuzywnych jest jej nieważność.
W konsekwencji powyższego rozstrzygnięcia Sąd zasądził również na rzecz powodów zwrot kosztów procesu – po 3.950,33 zł na rzecz każdego z nich. Kwota ta stanowi 1/3 z ogólnych kosztów procesu w wysokości 11.851,00 zł, na którą składały się: opłata sądowa w wysokości 1000 zł, opłaty skarbowe od pełnomocnictw w wysokości 51 zł oraz 10.800,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Co nadto ciekawe, Sąd I instancji na rozprawie rozpoznał także wniosek powodów o udzielenie zabezpieczenia poprzez zawieszenie obowiązku płatności rat do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. Mimo dokonania przez powodów spłaty kapitału kredytu, Sąd I instancji oddalił ten wniosek argumentując, że powodowie nie wykazali interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia.
Zdaniem Sądu sytuacja finansowa Banku nie uniemożliwi im uzyskania rozliczenia kredytu po zakończeniu postępowania.
Wyrok Sądu I instancji oraz postanowienie o zabezpieczeniu nie są prawomocne. Bank już zapowiedział apelację od niekorzystnego wyroku do Sądu Apelacyjnego, a powodowie rozważą wniesienie zażalenia na postanowienie Sądu w kwestii zabezpieczenia po zapoznaniu się z pisemnym uzasadnieniem postanowienia.
Analizowana wyżej sprawa dobitnie pokazuje, że Sądy powszechne w sprawach tzw. „kredytów frankowych” orzekają korzystnie dla „frankowiczów”, mimo oczekiwania na wydanie przez pełny skład Izby Cywilnej Sądu Najwyższego uchwały w sprawie III CZP 11/21 dotyczącej tzw. kredytów frankowych. Kolejne posiedzenie Sądu Najwyższego zaplanowano na 2 września 2021 r.
Wobec tego w opinii Kancelarii nie ma podstaw, by zwlekać z rozpoczęciem batalii sądowej przeciwko Bankowi.
Sprawę prowadzi adwokat Jacek Sosnowski