Dnia 27 września 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XXVIII Wydział Cywilny (Przewodnicząca: Sędzia Aldona Szawrońska-Eliszewska) wydał wyrok w sprawie z powództwa naszych Klientów przeciwko Bankowi Millennium S.A. z siedzibą w Warszawie w sprawie o sygn. akt: XXVIII C 6702/21.
Sąd I instancji ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny indeksowany do CHF z 2006 r., zawarta między Millennium Bank SA z siedzibą w Warszawie a naszymi Klientami jest nieważna, a ponadto zasądził od pozwanego Millennium Bank SA z siedzibą w Warszawie na rzecz Powodów łącznie kwotę 407 360, 32 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 lipca 2022 r. do dnia zapłaty. Równocześnie ustalił, że koszty procesu ponosi w całości pozwany Bank Millennium SA z siedzibą w Warszawie, których wyliczenie polecił Referendarzowi Sądowemu.
Pozew wpłynął do Sądu na początku czerwca 2021 r. Wyrok został więc wydany po niecałych 16 miesiącach. W toku postępowania odbyły się 2 rozprawy, gdzie podczas pierwszej doszło do przesłuchania naszych Klientów (Kredytobiorców).
Jak wynika z ustnych motywów wyroku, Sąd podzielił argumentację strony powodowej, iż w kwestionowanej w sprawie umowie kredytu indeksowanego do CHF zawarte są klauzule abuzywne (niedozwolone), obejmujące cały mechanizm indeksacji kredytu. Sąd I instancji odniósł powyższą uwagę także do tabel kursowych oraz stosowanego przez Bank spreadu walutowego.
Stwierdził, że w umowie kredytu znalazły się typowe klauzule indeksacyjne, które są tożsame z wpisanymi na listę postanowień niedozwolonych Prezesa UOKiK. Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie miała miejsce tzw. rozszerzona prawomocnośćc orzeczenia.
Prawomocność wyroku uznającego dane postanowienie za klauzulę niedozwoloną wiąże przedsiębiorcę, który był stroną postępowania o uznanie postanowienia wzorca umowy za niedozwolone, a także wszystkich konsumentów związanych tym wzorcem umowy, co oznacza, że konsumenci objęci postanowieniem uznanym za klauzulę niedozwoloną, nie biorący udziału w zakończonym postępowaniu, mogą ponownie wytaczać powództwa o uznanie postanowienia wzorca umowy za niedozwolone przeciwko temu samemu przedsiębiorcy.
Rozszerzona prawomocność klauzul niedozwolonych ma istotny wpływ na orzeczenia Prezesa UOKiK w zakresie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów poprzez stosowania klauzul niedozwolonych oraz Sądów powszechnych w podobnych sprawach.
Sąd I instancji zaakcentował także, że nasi Klienci jako konsumenci nie zostali w dostateczny sposób pouczeni o ryzyku kursowym i ryzyku walutowym.
Zdaniem Sądu I instancji po wyeliminowaniu z umowy klauzul waloryzacyjnych umowa musi upaść, ponieważ ww. klauzule stanowił główne postanowienia umowy.
Konsekwencją powyższego stwierdzenia było zasądzenie od pozwanego Banku na rzecz naszych Klientów sumy kwot spłaconych do dnia wyrokowania z tytułu spornej umowy kredytu na zasadzie tzw. teorii dwóch kondykcji, wraz z odsetkami ustawowymi, a także zwrot kosztów procesu w całości.
W przypadku uprawocnienia się wyroku w tym kształcie, łączna korzyść naszych Klientów opiewać będzie na ok. 900 tysięcy złotych.
Sprawę prowadzą adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Bartłomiej Górczyński – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni