Wyrokiem z dnia 29 marca 2021 roku Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim I Wydział Cywilny (SSR del. Sebastian Petlik) w sprawie o sygn. akt I C 85/20 ustalił, że umowa kredytu zawarta przez naszych Klientów z Bankiem BPH Spółka Akcyjna z siedzibą w Gdańsku jest nieważna, ponadto obciążył Pozwanego kosztami procesu w całości. Jest to orzeczenie uzyskane przez Kancelarię w Apelacji Szczecińskiej, które w całości uwzględniało żądanie główne pozwu. Pozew w tej sprawie został złożony w styczniu 2020 r. a postępowanie trwało 14 miesięcy.
Na szczególną aprobatę i uznanie zasługuje bardzo sprawny sposób procedowania Sądu. Pomimo, iż pierwszy termin rozprawy został odwołany z uwagi na pandemię COVID – 19, Sąd po ustabilizowaniu się sytuacji epidemicznej w przeciągu zaledwie dwóch miesięcy przeprowadził dwa terminy rozpraw, na których przesłuchał Powodów oraz jednego ze świadków zawnioskowanych przez Pozwany Bank, jak również odebrał od dwóch świadków (pracowników Pozwanego) zeznania w trybie pisemnym.
Sąd oddalił również wniosek dowodowy w zakresie dowodu z opinii biegłego sądowego, wskakując na jego nieprzydatność dla rozstrzygnięcia sprawy, jak również fakt, że zmierzał on jedynie do przedłużenia postępowania (w tym aspekcie Sąd powoływał się na obszerność tezy dowodowej zgłoszonej przez Pozwanego, jak również okoliczność, iż przeważająca cześć faktów, wykazania których domagał się Pozwany, jest powszechnie znana, wobec czego nie wymaga wiadomości specjalnych). Uznać należy, że Sąd w sposób wzorcowy zrealizował kodeksowy postulat sprawności postępowania. Pierwsza rozprawa odbyła się bowiem w dniu 1 lutego 2021 roku, zaś już w dniu 29 marca 2021 roku został wydany wyrok.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że dokonał konfrontacji rozważań wyrażonych na kanwie postępowania w sprawie p. Dziubaków z niniejszym stanem faktycznym. W konsekwencji doszedł do konkluzji, iż zawarta przez Strony umowa jest nieważna na podstawie art. 58 k.c. oraz art. 3851 k.c. Przywołane artykuły dają podstawę do zastosowania w niniejszej sprawie konstrukcji, która umożliwia stwierdzenie nieważności całego stosunku prawnego, pomimo że tylko kilka z zapisów umownych jest dotknięte abuzywnością. Chodzi przede wszystkim o postanowienia umowy dotyczące przeliczenia zobowiązania na złotówki.
Kredytobiorcy nie mieli żadnego, nawet hipotetycznego wpływu na kształtowanie stosunku prawnego, po drugie Tabele Kursowe stosowane przez Pozwanego były arbitralnymi decyzjami Banku. Eliminacja abuzywnych postanowień umownych w realiach niniejszej sprawy mija się z celem. Eliminacja z umowy postanowień dotyczących transzy, spłat oraz prowizji skutkowałby bowiem powstaniem stosunku prawnego, który nie był przez Strony planowany. Na marginesie wskazać należy, że Sąd podkreślił, iż zeznania pracowników Banku nie mogły podważyć tez i założeń poczynionych przez Sąd rozpoznający sprawę, gdyż zgodnie z panująca w latach 2004-2008 tendencją, kredyt indeksowany/ denominowany był instrumentem finansowym promowanym przez Banki. W konsekwencji powyższych rozważań Sąd zgodnie z żądaniem pozwu uznał, że umowa jest nieważna.
Sprawę prowadziła adw. Katarzyna Wójcik, Kancelaria Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.