Miło nam poinformować, że wyrokiem z dnia 13 grudnia 2021 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt: I C 1046/20 Sąd Okręgowy w Katowicach I Wydział Cywilny w składzie: SSO Aneta Wolska:
- ustalił nieważność umowy o kredyt mieszkaniowy Nordea-Habitat zawartej przez Klientów Kancelarii w 2007 r. z byłym Nordea Bank Polska Spółką Akcyjną,
- zasądził zwrot całości kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Postępowanie zainicjowane zostało we wrześniu 2020 r., a w toku przewodu sądowego odbyły się 2 rozprawy, podczas których doszło do przesłuchania 2 świadków Banku oraz Powodów (naszych Klientów). Wyrok zapadł więc po ok. 14 miesiącach.
Przedmiotem sporu pozostawała standardowa umowa kredytu mieszkaniowego zawierana przez Nordea Bank Polska w 2008 r. W tym przypadku był to kredyt waloryzowany do franka szwajcarskiego (kwota kredytu opiewała na nieco ponad 100 tys. franków szwajcarskich). Środki pochodzące z kredytu były przeznaczone na pokrycie kosztów ukończenia budowy domu jednorodzinnego.
W pozwie Kancelaria zgłosiła żądanie ustalenia nieważności / unieważnienia ww. umowy kredytu oraz ewentualnie roszczenie o tzw. „odfrankowienie”. Argumentacja sprowadzała się zasadniczo do sprzeczności umowy kredytu z zasadami prawa powszechnie obowiązującego – tj. przepisami Prawa Bankowego oraz Kodeksu Cywilnego. Kancelaria przytoczyła także postanowienia umowy, które naszym zdaniem winny zostać zakwalifikowane przez Sąd jako tzw. postanowienia abuzywne.
Pełnomocnik pozwanego Banku PKO BP S.A. w Warszawie (jako następcy prawnego Nordea Bank Polska S.A.) domagał się oddalenia powództwa. W odpowiedzi na pozew akcentowano, że sporna umowa została zawarta zgodnie z przepisami prawa, a kredytobiorcy zostali pouczeni o ryzykach związanych z kredytem denominowanym do waluty obcej. Zdaniem Banku nie sposób kwalifikować także jakichkolwiek postanowień jako klauzule abuzywne.
Sąd uwzględnił żądanie główne, podzielając argumentację zawartą w pozwie, odnoszącą się do nieważności umowy.
W pierwszej kolejności umowa została uznana za sprzeczną z art. 69 ust. 1 Prawa Bankowego w zakresie, w jakim nie została precyzyjnie wskazana kwota kredytu. Postanowienia zawarte w § 1 Części Szczególnej Umowy oraz § 1 Części Ogólnej Umowy są niejasne, nieprecyzyjne, a jest to najistotniejszy element umowy. Na ich podstawie nie da się nie tylko ustalić kwoty kredytu, ale nawet jego waluty. W ocenie Sądu, analizując powołane wyżej regulacje, faktycznie był to kredyt złotowy, a mimo to jedyną kwotą jasno wskazaną jest kwota kredytu wyrażona w CHF. Dodatkowym twierdzeniem przemawiającym za takim stanowiskiem była okoliczność, iż hipoteka została wyrażona w PLN.
Co więcej, Sąd przyznał rację Kancelarii, że zawarte w § 1 ust. 2 oraz § 13 ust. 7 Części Szczególnej Umowy postanowienia dotyczące sposobu przeliczania kwot kredytu – przy uruchomieniu oraz poszczególnych spłat, zawierały niedopuszczalne odesłanie do tabel kursowych Banku.
W konsekwencji, biorąc pod uwagę wzmiankowane wadliwości umowy, Sąd uznał, że w takim kształcie nie może ona nadal obowiązywać. Zasądził także zwrot kosztów procesu w całości.
W chwili obecnej wyrok jest nieprawomocny, a Bank zapowiedział apelację. W przypadku uprawomocnienia orzeczenia, szacunkowa korzyść Klientów Kancelarii wyniesie ok. 250 tys. złotych.
Sprawę prowadzą adwokat Jacek Sosnowski oraz adwokat Bartłomiej Górczyński – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.