W dniu 21 września 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie, XXV Wydział Cywilny, Sygn. akt. XXV C 1509/19 ustalił, że umowa zawarta przez naszych Klientów z poprzednikiem prawnym Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu, prowadzący w Polsce działalność za pośrednictwem oddziału: Raiffeisen Bank International AG (Spółka Akcyjna) Oddział w Polsce z siedzibą w Warszawie zawarta w dniu 12 grudnia 2007 r. jest nieważna i zasądził od Banku na rzecz Klientów łącznie kwotę 11800,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Powodowie wystąpili z pozwem w czerwcu 2019 r. W pozwie Powodowie domagali się w pierwszej kolejności ustalenia nieważności umowy kredytu indeksowanego do CHF zawartego w dniu 12 grudnia 2007 r. ewentualnie w drugiej kolejności o tzw. odfrankowienie, które stanowi sumę nadpłaconych rat w wyniku stosowania przez Bank klauzul niedozwolonych.
Oczywiście w odpowiedzi na pozew Bank całkowicie zaprzeczył zasadności powództwa, podniósł m.in. że indeksacja została indywidualnie uzgodniona z kredytobiorcami, że konsumenci byli świadomi z jakim ryzykiem wiąże się zawarcie kwestionowanej umowy kredytu, w wyniku zastosowania klauzul pozwalających Bankowi na przeliczenie po kursie Banku nie doszło do rażącego pokrzywdzenia interesów konsumentów.
Ciekawe jest również to, że Klienci Kancelarii zawarli kwestionowaną umowę kredytu celem spłaty innego posiadanego wcześniej kredytu złotówkowego, zaciągniętego na cele mieszkaniowe. Doradcy kredytowi banku przekonywali bowiem, że kredyt indeksowany do waluty obcej będzie dla kredytobiorcy korzystniejszy, bowiem oparty o niższe oprocentowanie, skutkiem czego raty kredytu również będą niższe.
Istotne jest w niniejszym postępowaniu, że Sąd pominął dowód z przesłuchania świadka Banku, który nie uczestniczył w procesie przedstawiania Powodom oferty spornego kredytu oraz zawierania Umowy. W związku z czym Sad uznał, że ewentualne zeznania ww. świadka nie będą miały znaczenia dla oceny prawnej badanego stosunku prawnego.
Warto również dodać, że Sąd pominął również dowody z dokumentów tj. dowody ze zmian Regulaminu przede wszystkim z uwagi na fakt, że co do zasady abuzywność umowy bada się na dzień zawarcia umowy i późniejsze jednostronnie zmiany Regulaminu przez Bank nie mają znaczenia dla oceny roszczeń Powodów.
W sprawie odbyła się tylko jedna rozprawa, na której Sąd odebrał zeznania od Powodów.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że m.in. klauzulę indeksacyjną (w tym same postanowienia dotyczące przeliczania kwoty kredytu złotówkowego na walutę obcą należy uznać za podstawowe świadczenia w ramach zawartej Umowy. Postanowienia dotyczące indeksacji nie ograniczają się do posiłkowego określenia sposobu zmiany wysokości świadczenia kredytobiorcy, ale wprost świadczenia te określają. Sąd również podkreślił, że bez przeprowadzenia przeliczeń wynikających z indeksacji nie doszłoby do ustalenia wysokości kapitału podlegającego spłacie, które według Pozwanego Banku zostało wyrażone w walucie obcej. Nie doszłoby też do ustalenia wysokości odsetek, które jest zobowiązany zapłacić kredytobiorca, skoro odsetki te naliczane są, zgodnie z konstrukcją Umowy, od kwoty wyrażonej w walucie obcej.
Dodatkowo Sąd wywnioskował, iż postanowienia umowne określające główne świadczenia stron w postaci obowiązku zwrotu kwoty kredytu i uiszczenia odsetek nie było jednoznacznie określone. Ponadto powiązanie z walutą obcą wpłynęło również na zmianę wysokości zadłużenia pozostającego do spłaty. W konsekwencji zastosowanych przez Bank mechanizmów, przy wzroście kursu zastosowanym przez Bank pomimo uiszczania rat okazuje się, że wartość kredytu pozostałego do spłaty nie zmalała a wręcz wzrosła.
Zwiększenie raty kredytu a także jego salda w oczywisty sposób wpływa na stan majątkowy kredytobiorcy i stanowi rażące naruszenie jego interesów.
Jednocześnie Sąd również uznał, ze brak było podstaw do zastąpienia abuzywnych postanowień umowy jakimikolwiek innymi postanowieniami mogącymi wynikać z przepisów o charakterze dyspozytywnym.
Już powyższe rozważania były wystarczające do możliwości stwierdzenia nieważności umowy.
Mamy nadzieję, że – o ile od powyższego wyroku zostanie wniesiona apelacja – Sąd II instancji utrzyma przedmiotowy wyrok w mocy
Inne ciekawe wyroki omawiamy na naszym kanale YouTube – zapraszamy do subskrybowania