Wyrokiem z dnia 20 maja 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie, XXVIII Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt XXVIII C 6947/21 ustalił, że umowa o Millekredyt DOM zawarta w listopadzie 2005 r. z Bankiem Millennium S.A. w Warszawie jest nieważna w całości oraz zasądził od Pozwanego Banku na rzecz Klientów Kancelarii kwotę 210.973,56 zł. wraz z odsetkami od czerwca 2021 r. do dnia zapłaty. Ponadto Sąd postanowił obciążyć przegrywający bank kosztami procesu w kwocie 11 954 zł.
W niniejszej sprawie w czerwcu 2021 r. skierowaliśmy do sądu pozew o ustalenie nieważności umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej zawartej przez Klientów Kancelarii z Bankiem Millennium, a także o zasądzenie zwrotu wszystkich kwot uiszczonych w wykonaniu nieważnej umowy, zgodnie z obowiązującą teorią dwóch kondykcji. W obszernej odpowiedzi na pozew pozwany Bank zakwestionował zasadność roszczeń kredytobiorców, wskazując, że umowa nie zawiera żadnych niedozwolonych postanowień, jest zgodna z przepisami prawa i nie narusza zasad współżycia społecznego.
W opinii Banku klauzule przeliczeniowe umożliwiające dokonywanie przeliczeń wypłaconej kwoty kredytu, a także spłacanych rat odpowiednio przy zastosowaniu kursów kupna i kursów sprzedaży z Tabeli Kursowej Banku były indywidualnie uzgadniane z Powodami, a także nie są sprzeczne z dobrymi obyczajami i nie naruszają rażąco interesów konsumentów.
Na poparcie swoich twierdzeń Bank wnioskował o przesłuchanie świadków, pracowników Banku, którzy nie uczestniczyli w procesie udzielania kredytobiorcom kredytu, a także o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, który miałby przygotować opinię na szereg okoliczności takich jak m.in. zgodność kursu ustalanego przez bank ze zwyczajem rynkowym, uzupełnienie powstałej po eliminacji klauzul przeliczeniowych luki średnim kursem NBP, czy też ewentualne wynagrodzenie należne Bankowi z tytułu korzystania przez Powodów z kredytu.
Zarówno osobowe wnioski dowodowej, jak i wniosek o dowód z opinii biegłego zostały pominięte przez Sąd, który podczas jedynej rozprawy on-line postanowił przesłuchać wyłącznie Klientów Kancelarii. Po wysłuchaniu Powodów Sąd pouczył ich o ewentualnych skutkach uznania kwestionowanych postanowień za abuzywne oraz upewnił się, że podtrzymują oni żądanie ustalenia nieważności całej umowy kredytu i nie wyrażają zgody na dalsze funkcjonowanie umowy, a także modyfikację jej treści tak, aby była ona zgodna z prawem i mogła w dalszym ciągu funkcjonować.
Po przesłuchaniu Kredytobiorców oraz wysłuchani mów końcowych pełnomocników obu stron, Sąd wydał wyrok, w którym w całości uwzględnił roszczenie zawarte w pozwie. Z ustnych motywów uzasadnienia wynika, że w opinii Sądu w umowie zawarte są klauzule niedozwolone, których bezskuteczność sprawia, że umowa nie może w dalszym ciągu obowiązywać, ponieważ żadna ze stron nie zawarłaby umowy w PLN oprocentowanej stawką LIBOR, która zresztą od stycznia 2022 r. nie jest już publikowana. Sąd wyjaśnił, że umowy nie można także uzupełnić, również art. 358¹ k.c., ponieważ po pierwsze zaczął on obowiązywać po zawarciu przez strony umowy, a po drugie dotyczy on zobowiązań w walucie obcej, z którą w niniejszej sprawie nie mamy do czynienia.
Przegrany bank wniósł o sporządzenie pisemnego uzasadnienia powyższego wyroku, oczekujemy więc na apelację banku i prawomocny wyrok podtrzymujący wydane przez Sąd I instancji rozstrzygnięcie.
Co jednak ważne dla Klientów Kancelarii w niniejszej sprawie wraz z pozwem zgłosiliśmy wniosek o zabezpieczenie roszczenia Powodów na czas trwania postępowania poprzez wstrzymanie obowiązku dokonywania comiesięcznych spłat kredytu w wysokości i terminach określonych umową kredytu od dnia wydania postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia do dnia uprawomocnienia się wyroku. Sąd postanowieniem wydanym w zaledwie kilka dni po wpłynięciu pozwu uwzględnił nasz wniosek, dzięki czemu Klienci Kancelarii mogli zaprzestać spłaty dalszych rat kredytu. Bank Millennium swoim zwyczajem wniósł zażalenia na postanowienie o zabezpieczeniu i domagał się jego zmiany, jednakże bezskutecznie. Zażalenie Banku zostało oddalone, a Kredytobiorcy przez całe postępowanie nie muszą uiszczać rat kredytu, dzięki czemu nadwyżka wpłat powstała nad udostępnionym kapitałem nie powiększa się, a wyrokiem ostatecznie objęte będą wszystkie dokonane przez Powodów wpłaty.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski i adw. Dominika Peżyńska – Kancelaria Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.