Wyrokiem z dnia 10 maja 2023 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu, XII Wydział Cywilny, sygn. akt XII C 514/22 ustalił, że umowa o dewizowy kredyt mieszkaniowy/inwestorski z dnia 18 lipca 2008 r. zawarta przez Powodów z Bankiem Zachodnim WBK S.A. z siedzibą jest nieważna i zasądził od Pozwanego Baku na rzecz Powodów kwotę 102 000,61 zł i 79 569,56 CHF. Jednocześnie Sąd Okręgowy obciążył Pozwany Bank całością kosztów procesu i z tego tytułu zasadził od Pozwanego na rzecz Naszych Klientów kwotę 14 517,00 zł.
W niniejszej sprawie postępowanie trwało 14 miesięcy, a wyrok ustalający nieważność umowy został wydany po trzech terminach rozpraw.
Głównym żądaniem pozwu było ustalenie nieważności zawartej między stronami umowy o o dewizowy kredyt mieszkaniowy/inwestorski, a także zasądzenie ww. kwot tytułem zwrotu w całości nienależnie pobranych przez Pozwany Bank od Powodów świadczeń w wykonaniu łączącej strony całkowicie nieważnej umowy kredytu.
W trakcie postępowania wykazaliśmy, iż zawarta umowa kredytu denominowanego nie spełnia warunków do uznania jej za kredyt bankowy, a tym bardziej za kredyt walutowy. Ponadto nasi Klienci w wykonaniu tej umowy zostali obarczeni ryzykiem kursowym, jak również również przerzucone zostało na nich ryzyko całkowicie dowolnego kształtowania kursów wymiany walut przez pozwanego.
W odpowiedzi na pozew Bank wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu.
Zdaniem Sądu powództwo główne zasługiwało na uwzględnienie w całości, a tym samym Sąd Okręgowy podzieli stanowisko prezentowane przez Naszą Kancelarię. Sąd Okręgowy uznał, że kwestionowane przez stronę powodowa klauzule abuzywne są niejednoznaczne. O ich niejednoznaczności przesądził fakt, że Kredytobiorcy w momencie zawarcia umowy ani bezpośrednio przed jej zawarciem, nie byli w stanie ocenić wysokości wynagrodzenia Banku, które ten zastrzegł z tytułu uprawnienia do ustalenia kursów wymiany walut. Tym samym Kredytobiorcy nie mogli ocenić skutków ekonomicznych podejmowanej przez siebie decyzji.
Ponadto Sąd Okręgowy doszedł do wniosku, że postanowienia zawarte w umowie przewidujące mechanizm przeliczeniowy kredytu są niedozwolone, bowiem stanowią nierównomiernie rozłożenie pomiędzy stronami umowy ryzyka wynikającego z zastrzeżenia denominacji kredytu – wyrażają wysokość zobowiązania Naszych Klientów w walucie obcej, której kurs podlega nieograniczonym zmianom – bez zagwarantowania w umowie jakichkolwiek mechanizmów, które mogłyby ograniczyć ryzyko ponoszone przez Kredytobiorców.
W niniejszym postępowaniu, Nasi Klienci nie posiadali możliwości kontroli sposobu wykonywania przez pozwany bank przedmiotowej umowy w kwestionowanym w toku postępowania zakresie, a w szczególności w zakresie wysokości salda kredytu i wysokości rat kredytowych. Zawierając umowę, Kredytobiorcy nie mogli w żaden sposób określić potencjalnego ryzyka z tym związanego, także nie mogli oszacować całkowitych kosztów związanych z kredytem. Co istotne, Bank nie ponosił żadnego ryzyka, gdyż w każdej sytuacji ewentualne ryzyko kursowe mógł zniwelować poprzez dowolne ustalenie kursu w tabeli bankowej
Tym samym przedstawiony przez Nas pogląd co do nieważności zawartej umowy został uwzględniony w całości przez Sąd Okręgowy w Poznaniu.
Zapadły wyrok w niniejszej sprawie jest nieprawomocny. Pozwany Bank ma możliwość odwołania się od niego do Sądu wyższej instancji. Jednakże mając na uwadze dotychczasowe orzecznictwo, należy wyrazić nadzieję, że w przypadku złożenia apelacji przez pozwany Bank wyrok zostanie utrzymany w mocy
Sprawę prowadzi Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni