W dniu 15 marca 2023 roku uzyskaliśmy kolejny prawomocny wyrok, ustalający nieważność umowy kredytowej zawartej przez naszych Klientów z poprzednikiem prawnym Bank BPH S.A. z siedzibą w Gdańsku. Sąd Apelacyjny w Lublinie, I Wydział Cywilny po rozpoznaniu apelacji pozwanego Banku od wyroku Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 13 października 2022 r., sygn. akt I C 660/20, utrzymał w mocy zaskarżony wyrok i oddalił apelację, jednocześnie zasądzając od pozwanego Banku na rzecz powodów zwrot kosztów postępowania apelacyjnego.
Głównym żądaniem pozwu było ustalenie nieważności zawartej między stronami umowy o kredyt waloryzowany do waluty obcej z 2007 roku.
W treści pozwu oraz pism procesowych wskazaliśmy, iż zawarta między Powodami będącymi konsumentami, a Pozwanym umowa zawiera postanowienia o charakterze niedozwolonym, które są sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco naruszają interesy Naszych Klientów.
Ponadto kwestionowane postanowienia nie zostały z nimi indywidualnie uzgodnione, nie wyjaśniono im mechanizmu indeksacji ani nie poinformowano ich rzetelnie o ryzyku walutowym. W naszej ocenie umowa jest sprzeczna z naturą stosunku prawnego, zasadami współżycia społecznego oraz Prawem bankowym.
Przedstawiony przez Nas pogląd m.in. co do abuzywności klauzul zawartych w treści umowy oraz skutków tej abuzywności zaaprobował Sąd Okręgowy orzekający w niniejszym postępowaniu. W ocenie Sądu Okręgowego w umowie pozwany Bank nie wskazał żadnych kryteriów do kształtowania kursu, wobec czego kursy waluty były ustalane przez Bank na bliżej nieokreślonych zasadach.
Sąd podkreślił, że umowa nie dawała powodom żadnego instrumentu pozwalającego bronić się przed decyzjami Banku w zakresie wyznaczanego przez niego kursu CHF. Sąd Okręgowy zaznaczył również, iż to właśnie Bank ustalał kursy waluty, jak i spready, w taki sposób, aby wygenerować zysk i zabezpieczyć własne interesy. W ocenie Sądu Okręgowego kredytobiorcy zostali wystawieni na nieograniczone niczym ryzyko kursowe.
Bez klauzul niedozwolonym dalsze wykonywanie umowy w ogóle nie jest możliwe, a w konsekwencji należało ustalić nieważność w/w umowy.
Sąd Apelacyjny nie podzielił też stanowiska strony pozwanej, że możliwe jest usunięcie z umowy jedynie pewnego elementu klauzuli przeliczeniowej. Sąd podkreślił, iż TSUE zarówno w wyroku z 29 kwietnia 2021 r., jak też wyroku z dnia 8 września 2022 r. przypomniał, że przepisy unijne stoją na przeszkodzie temu, by sąd krajowy usunął jedynie kawałek postanowienia tj. nieuczciwy element warunku, jeżeli takie usunięcie sprowadzałoby się do zmiany treści tego warunku poprzez zmianę jego istoty.
Co jest bez wątpienia istotne jeżeli chodzi o kredyty zawierane przez dawny GE Money Bank, w których zawarto postanowienia odnoszące się do określania kursów Banku jako sumę średniego kursu NBP i marży kursowej. Sąd II Instancji popierając orzecznictwo TSUE wskazał, iż wyodrębnienie z tego zapisu części dotyczącej marży, zmieniałoby istotę całości.
W konsekwencji, nie można dokonać podziału klauzuli na pomniejsze fragmenty i pozostawić w umowie kurs NBP. Mając na uwadze orzeczenia TSUE taka praktyka jest niedozwolona i należy usunąć całe postanowienie, a tym samym ustalić nieważność umowy.
Sąd podzielił więc zaprezentowaną przez naszą Kancelarię argumentację w zakresie żądań wywiedzionych w roszczeniu głównym i podtrzymanych w dalszym toku postępowania, w tym apelacyjnego.
Na skutek wyroku Sądu Apelacyjnego sprawa jest już prawomocnie zakończona. Zakończył się więc definitywnie spór pomiędzy kredytobiorcami a bankiem.
Sprawę prowadził adw. Jacek Sosnowski, r.pr. Paweł Szymański i r.pr. Ewelina Filipek – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni