Wyrokiem z dnia 11 grudnia 2023 roku Sąd Okręgowy w Warszawie wydanym w sprawie o sygn. XXVIII C 11775/21 ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny waloryzowany kursem CHF zawarta dnia 19 czerwca 2008 roku pomiędzy Klientką Kancelarii, a Bankiem Millennium S.A. z siedzibą w Warszawie jest nieważna, zarazem zasądzając na rzecz Powódki kwotę 389 705,11 PLN, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od wymienionej kwoty od dnia 22 października 2021 roku do dnia zapłaty, dodatkowo zasądzając na rzecz Klientki kwotę 11 817,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za czas od uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty. Wyrok nie jest prawomocny.
Postępowanie trwało 28 miesięcy. Wyrok zapadł po pierwszej rozprawie.
W niniejszej sprawie pozew został wniesiony w sierpniu 2021 roku. Powódka w pozwie domagała się ustalenia nieważności umowy kredytu zaciągniętego w kwocie 400 000,00 zł na zakup lokalu mieszkalnego i jego remont, a także refinansowanie wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe.
Wniesiono o zasądzenie od banku kwoty 361 496,11 zł z tytułu rat kapitałowo-odsetkowych oraz 28 209,00 zł z tytułu ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, sumarycznie kwoty 389 705,11 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od dnia następnego po dniu doręczenia odpisy pozwu do dnia zapłaty.
Zawartym w umowie warunkiem wypłaty kredytowanej kwoty było dostarczenie potwierdzenia przystąpienia do ubezpieczenia grupowego nieruchomości stanowiącej przedmiot zabezpieczenia od ognia i zdarzeń losowych. Sąd uznał, iż z uwagi na wniesienie tej opłaty bezpośrednio do banku, jest zasadne jej zasądzenie po unieważnieniu umowy. Sąd zasądził ustawowe odsetki z opóźnieniem od wniesionej kwoty, liczone od dnia następującego po upływie 7 dni od doręczenia pozwanemu odpisu pozwu w dniu 14 października 2021 r.
Sąd ocenił, iż nie ma możliwości zastąpienia klauzuli indeksacyjnej odsyłającej do tabel kursów banku jako mechanizmu indeksacji, wobec tego należało ustalić nieważność umowy kredytu. Klientka nie rozumiała w chwili zawierania umowy sposobu w jaki dokonywano waloryzacji do CHF. Tym samym nie mogła podjąć świadomej i rozważnej decyzji w zakresie zawarcia umowy. Sam mechanizm nie został w sposób kompletny wyjaśniony przez pracownika banku, jak i nie był należycie doprecyzowany w umowie.
Od omawianego wyroku pozwany Bank złożył apelację. Z niecierpliwością będziemy oczekiwać na werdykt Sądu II instancji, o którym również Państwa poinformujemy.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Michalina Kasjaniuk – Kancelaria Adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.